Zamierzam opowiedzieć dziś o dwóch postaciach, z których pierwszą jest Leymah Gbowee. Liberia jest najstarszą republiką w Afryce, powstała w wyniku umowy z 1821. Zawarli ją autochtoni z Amerykańskim Towarzystwem Kolonizacyjnym. Dzięki niej wyzwoleni niewolnicy wrócili do Afryki, a Liberia stała się państwem zależnym od USA. 26 VII 1847 Amerykanoliberyjczycy (ci ex-niewolnicy, 2,5% społeczeństwa dziś) uchwalili konstytucję i ogłosili niepodległość. Dopiero w 1947 roku za rządów Tubmana rdzenni Liberyjczycy uzyskali prawo do głosowania, ograniczone cenzusem majątkowym. Mimo to do 1980 roku Amerykanoliberyjczycy rządzili w Liberii, wtedy Samuel K. Doe przeprowadził przewrót wojskowy. Jako pierwszy prezydent wywodził się z rdzennej ludności. Urzędujący wcześniej William Tolbert został zamordowany. Nasiliły się konflikty etniczne i w 1989 wybuchła wojna domowa.
Wybrałam Leymah Gbowee właśnie dlatego, że zatrzymała tę wojnę przewodząc liberyjskim kobietom, chrześcijankom i muzułmankom. Wyobraźcie to sobie, tysiące kobiet w bieli żąda rozmów pokojowych. I ich żądania zostają spełnione.
Tu podstawowe informacje o niej. Nagrodę Nobla dostała wraz z drugą opisaną tu osobą i jeszcze jedną kobietą, która działała w trochę innych sprawach, więc o niej nic.
Gbowee pomagała osobom z urazami psychicznymi i byłym dzieciom-żołnierzom. Z czasem została przedstawicielką grup kobiecych i jedną z liderek ruchu na rzecz pokoju. Charles Taylor zgodził się przyjąć protestujące kobiety w kwietniu 2003. Pokój zawarto już w sierpniu. I chce się zapytać przywódców: Trudno było?
Tu jeszcze trochę jej działalności. Pozwolę sobie zacytować stronę Gbowee Peace Foundation.
The Foundation aims to meet the educational and human development needs of young people in Africa by providing scholarship opportunities to students meeting set criteria. GPFA also work to expose students to actual opportunities beyond the classroom that enhances academic performance and encourage competitions with their peers around the globe. The Foundation provides socio-economic opportunities for its targeted population through skills training and the like, to enable economic independence and the attainment of future goals.
Drugą postacią do przedstawienia wam dziś jest Ellen Johnson Sirleaf.
Ellen Johnson Sirleaf kojarzy mi się z opozycjonistami, których w Polsce raczej podziwiamy.
Kolejna biografia. Jest dość krótka, wiem. Prezydentką Johnson Sirleaf została pokonując liberyjskiego piłkarza w drugiej turze, mimo że w pierwszej nie prowadziła.
Źródła: Wojna kobiet Sally Armstrong i ten bardzo ciekawy artykuł, Leymah Gbowee na TED (polecam posłuchać), nobelprize.org i gboweepeaceafrica.org.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz