Kruki cz.1

Dawno, dawno temu wszystkie ptaki były w kolorze nieba. Jednak gęsi i krukowi wydawało się to nudne. Postanowili więc wziąć czarną farbę i się nią ozdobić.

Kruk namalował na piórach gęsi piękny czarny wzór. Ta tak się zachwyciła swoim nowym wyglądem, że namalowała krukowi taki sam wzór. Ten jednak był niezadowolony.

Nie przystoi krukowi to samo, co gęsi. I jak będą wyglądać oboje tacy sami?

Zatem gęś całego kruka pomalowała czarną farbą. Taki już pozostał.

Nie wiem, skąd znam tę bajkę, ale nie jest to jedyny przekaz o tym, że kruk wcale nie miał być czarny.

Kruk był ulubionym ptakiem Apolla, jego posłańcem i sługą. Czasami utożsamia się ptaka z samym Apollinem. W Metamorfozach, gdy bogowie zmieniają się w zwierzęta, Apollo przyjmuje postać kruka.

Zaś półlegendarny poeta Aristeas od śmierci toawrzyszy Apollinowi pod postacią kruka. Koronis, kochanka boga, postanowiła wyjść za mąż za prostego śmiertelnika będąc z Apollem w ciąży. Kruk doniósł o tym zainteresowanemu, a ten go przeklął. Z białego ptak zrobił się czarny.

W mowie biały kruk to rzadka książka lub inny przedmiot, choć McGonagall utrzymuje, że mówi się tak tylko o książkach. Uwierzyłabym, ale sama słyszałam w wiadomościach na jedynce białego kruka, który nie był książką. Podobno można tak nazwać też indywidualistę, ale tego nie słyszałam. Może ktoś z czytelników?

Biały kruk pojawia się też w heraldyce. Oznacza osobę odważną, która zawdzięcza wszystko samemu sobie. Żeby nie było, normalne kruki też dopuszczono do tej pięknej sztuki. Ślepowron, nomen nie omen, Korwin, Bieńkowski, Chrzanowski, Gosiewski, Kaftanowski, Lisowski, Materna, Michalski, Sakowicz, Terajewicz, Wendrychowski, Jaguschinski (prawy dolny róg grafiki), Przykorwin, Korwin-Gałczewski, Korwin-Krukowski, Karaczyński, a zostawiając odmiany i nawiązanie do Korwina Deszpot

Ślepowron pochodzi z czasów dynastii Piastów, podobno powstał z połączenia herbów Pobóg i Korwin.

W polu błękitnym tarczy, kruk z pierścieniem złotym w dziobie, stojący na złotym kawalerskim krzyżu, wspartym na barku srebrnej podkowy. W klejnocie, taki sam kruk z pierścieniem, jak w tarczy.

Korwin ma trzy wersje, ponumerowane I, II i III. Legenda herbowa:

Do Polski zaś przyniesiony dobrze przed rokiem 1224: bo iuź w tym roku Wawrzęta Korwin herb swoy na Slepowrona zamienił, co znać z listu Konrada Xiażęcia Mazowieckiego w tym czasie danym. Ze zaś wielkie iest podobieństwo tego herbu do herbu Slepowron, dla tego niektorzy Korwin Slepowronem zowia, y Slepowron Korwinem.

Kruk znajduje się też w herbie mojego ukochanego Ravenclawu (Raven=kruk). A o tym, czemu kruk jest idealny dla domu miłośników wiedzy w jednej z następnych części.