To może trochę o symbolice. Już napisałam, że orzeł to zwierzę cesarskie. Orzeł jest władczy i to w zupełnie inny sposób niż lew. Jak Zeus, jak Jasza, jak Jowisz. To symbol heroizmu, nieustraszoności, zwycięstwa, siły, dumy, chwały, majestatu, cesarstwa, władzy, najwyższej władzy, wszechwładzy (Boga), ojcowskiej surowości, kary ojcowskiej lub boskiej,pożaru, ognia, słońca, dnia, niebios, burzy, błyskawicy, pioruna, bystrości wzroku, męskości, potencji męskiej, płodności, młodości, szybkości, szybkiego i wysokiego lotu, wznoszenia się, wysokości, powietrza, wiatru, ciepła życiowego, wody, początku, mściciela Boga, Dnia Sądu, potęgi
(potęgi wiary), wiary, posła niebiańskiego, ducha, duszy, ducha proroczego, wróżby,
wyroczni, modlitwy, łaski, długowieczności, odrodzenia, odnowienia, chrztu,
nieśmiertelności, wniebowstąpienia, geometrii; szczodrości, sprawiedliwości, cnoty, aspiracji, geniuszu,
natchnienia, człowieka bystrego i zdolnego, pychy; opieki nad dziećmi, zła, zniszczenia, niezgody, łupiestwa, padlinożerstwa,
żarłoczności. Rozwlekle. Nie jestem pewna pochodzenia tych złych rzeczy na końcu, ale w słownikach symboli są podane symbole z różnych kultur.
Jednak orzeł jest raczej dobry. A i tak te ważniejsze są pogrubione.
Jako symbol dnia jest przeciwieństwem złej, nocnej sowy. Jest też takim latającym lwem w świecie symboli, chociaż od lwa się mocno różni. Symbol słoneczny, zatem przeciwieństwo symboli wodnych i chtonicznych – ryby i węże.
Interesowałam się kiedyś zwierzętami mocy. Chcecie wiedzieć, czego się dowiedziałam? Nieważne, jaka będzie odpowiedź. Tak czy siak to napiszę.
Orły (osoby związane z takim zwierzęciem mocy) są charyzmatyczne, lubią być niezależne, ale stają się posłuszne, jeśli doceniają czyjeś siłę i zdecydowanie. Zwykle kierują się moralnością, ale nagną jej zasady, jeśli zajdzie potrzeba. Dla dobrego celu, nawet własnego. Czasami miewają problemy z poczuciem własnej wartości. Fajni są na stanowiskach kierowniczych, ale tylko gdy są dostosowane do ich możliwości.
Orły – biologia
Coś może jeszcze o orłach. Tych żywych, a nie na tarczy czy w innym świecie.
Są to ptaki z rodzajów Aquila (duże) i Hieraaetus (małe). Głównie drapieżne, ale żywią się także padliną. Samice są zwykle większe od samców, a w pary łączą się do końca życia jednego z ptaków. Upierzenie mają brązowe bądź czarne, czasami z białymi dodatkami.
A podczas zalotów orły i orlice pokazują sobie swoją zręczność: upuszczają kamień i nurkują po niego. Nie dzieje się to co roku. Potem budują kilka gniazd używanych przez kilka lat naprzemiennie, co roku powiększając dokładaniem gałązek. W tych gniazdach, usytuowanych w trudno dostępnych miejscach – np. półki skalne – znoszą jedno lub dwa jaja. Pisklętami zajmuje się oboje rodziców, ale zwykle przeżywa silniejsze pisklę. Często wypycha ono rodzeństwo z gniazda. Pisklę po 50 dniach życia jest upierzone, po 70 lata, ale zostaje z rodzicami jeszcze miesiąc, by nauczyć się polowania.
Najbardziej znany orzeł to orzeł przedni, Aquila chrysaetos. Ich upierzenie jest ciemnobrązowe ze złotym karkiem i tyłem głowy (ang. Golden Eagle), czasami widoczne są szare pióra na ogonie lub lotkach. Długość od dzioba do ogona: ok. 66-102 cm, rozpiętość skrzydeł: 180-234 cm, samice przeciętnie ważą 5,1 kg, samce 3,6 kg, prędkość w locie nurkowym 240 km/h. Zwykle orły z terenu Eurazji są większe od tych z Nowego Świata. W niewoli mogą żyć do 40 lat, na wolności mniej. Orzeł przedni to milczek, raczej nie hałasuje i ma słaby, piskliwy głos. Poluje głównie na małe ssaki, renifer i łoś trafia się mu jako padlina. Ofiary chwyta na ziemi, tylko na ptaki poluje w locie, robi to w dzień. Najlepiej czuje się na otwartych lub półotwartych terenach, szukanie go w mieście nie ma sensu. Woli obszary odludne, upodobał sobie góry. Te z Alaski i Kanady migrują zimą na południe, ptaki z cieplejszych rejonów tego nie robią.
Występuje w Polsce, są u nas też orliki grubodziobe i krzykliwe (z rodzaju Aquila) i orzełki włochate (Hieraaetus).
Orły te można szkolić i nakłonić nawet do ataku na człowieka. I w tym momencie poszczucie włamywacza psem wydało mi się mainstreamowe.
Ten ptak wciąż jest odstrzeliwany, w Polsce jednak objęty ścisłą ochroną gatunkową.
Największym orłem był orzeł Harpagornis moorei, gatunek ten wymarł ok. 1400. Żył w Nowej Zelandii. Miał rozpiętość skrzydeł nawet 3 m (!), więc szkoda, że nie żył gdzieś, gdzie było pismo. Straszne historie z udziałem ogromnych ptaków... A nie, mamy żar-ptaka. Ale i tak wyobraźcie sobie Bitwę pod Grunwaldem Matejki z takim orłem na niebie.
Słowo orzeł jest też używane na określenie dużych ptaków drapieżnych. Stąd orzeł bielik, który nie jest orłem. Bielik olbrzymi (Haliaeetus pelagicus) jest największym ptakiem drapieżnym. Podejrzewa się bielika o bycie naszym godłem.
Istnieje gwiazdozbiór orła, mitologia grecka mówi, że to tym orłem był Zeus, gdy porywał Ganimedesa. Polska zaś miała okręty podwodne o nazwie Orzeł. Nawet trzy, pierwszy jeszcze przed wojną. A ostatni w służbie. Ten z lat sześćdziesiątych trafił na złom, a ten pierwszy zaginął.
Nie wrócił z patrolu na Morzu Północnym i nic nie wiadomo. II wojna światowa.
Gdy odwiedziłam swoje dawne gimnazjum przesiedziałam lekcję u biolożki. Nauczycielka włączyła film, w którym padły słowa tak genialne, że aż to sobie zapisałam.
Nigdy nie ignorujcie potęgi dzioba
Przydałyby się źródła. Zatem o orłach czytałam w książkach: Encyklopedia Zwierząt (autorzy: Parker, Johnson, Farndon, Brewer) Ilustrowana Encyklopedia Zwierząt (przykro mi, nie wiem, czy autorzy to redakcja, recenzja naukowa czy coś innego) i 1000 młodych zwierząt, wikipedii i na stronie DinoAnimals.pl, o heraldyce wiem z książki Herby, legendy, dawne mity, czytałam też dużo artykułów, część chyba była z taraki, ale to pisałam z pamięci, więc nie powiem dokładnie. Z symboliką orła możecie się zapoznać na forum.shamanika.pl, animalspirits.com i pamiętam, że chyba była o zwierzętach mocy wzmianka w Podróżach do piekieł, ale głowy nie dam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz