Pierwszy rysunek z zielnika. Chaber bławatek i łąkowy. Oba należą do rodzaju Centaurea, podrodziny Carduoideae, rodziny astrowatych, rzędu strowców, okrytonasiennych i wreszcie naczyniowych w królestwie Roślin. By dowiedzieć się więcej zajrzyj do wpisu Słowiańscy bogowie.
- Centaurea cyanus (bławatek). Nazwy ludowe: białasy, głowacz, jasieniec, kardy, kwiatek wołoszek, macoszka, modrak, modrzeńczyk, samosiejka, wasilek, wawer. Europa i zachodnia część Syberii, chwast polny i archeofit*. Ma kilka odmian, nie wszystkie są niebieskie. Surowcem zielarskim jest kwiat bez kielicha - antocyjanidyny, flawonoidy, sole mineralne, cychorynę i centaurynę. Działa moczopędnie, żółciopędnie i przeciwzapalnie. Stosowany przy zapaleniu spojówek, napar zalecany przy chorobach nerek, przy niewydolności krążenia i kamicy nerkowej. Stosowany też w pielęgnacji włosów. Sok barwi papier i jedzenie na niebiesko, zaś w połączeniu z ałunem tworzono farbę doskonale barwiącą wełnę. Roślina miododajna.
- Centaurea jacea (łąkowy). Europa, Afryka Północna i obszary Azji o klimacie umiarkowanym. Zawleczony rozprzestrzenił się też w Ameryce Północnej i Południowej oraz Australazji. Pospolity w całej Polsce. Gatunek bardzo zmienny morfologicznie. Krzyżuje się z chabrem driakiewnikiem, ch. drobnogłówkowym, ch. frygijskim, ch. nadreńskim, ch. ostrołuskowym, ch. perukowym.
*archeofit - gatunek rośliny obcego pochodzenia (antropofit), który przybył na dany obszar z innych rejonów geograficznych w czasach wczesnohistorycznych lub przedhistorycznych; występuje najczęściej w siedliskach synantropijnych
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz